فروش کالا ایرانی

پارک لاله یکی از جاهای دیدنی تهران است که قدمت احداث آن به زمان پهلوی دوم بازمی‌گردد. این پارک در سال ۱۳۴۵ هجری شمسی، به خواسته‌ همسر پادشاه وقت ایران، «فرح پهلوی»، دایر شد و به همین نام شهرت یافت، تا اینکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۵۷ به «بوستان لاله» تغییر نام داد.

«باغ جلالیه»، نامی است که پیش‌تر این بوستان قدیمی را به آن می‌شناختند و به‌عنوان منطقه‌ی نظامی مورد استفاده قرار می‌گرفت. در واقع این منطقه از تهران در اختیار ارتش بوده و زمین آن به «میدان اسب‌دوانی جلالیه»، شهرت داشت و به‌عنوان مکان رژه ارتش، مورد استفاده قرار می‌گرفت. «ژوفه»، از طراحان معروف کشور فرانسه با کمک همکاران ایرانی خود ماموریت یافت تا نقشه‌ی این پارک بزرگ و زیبا را طراحی و اجرا سازد.

داخل پارک لاله، مکان‌ها و فضاهای متنوعی ایجاد شده است که می‌توان به زمین‌های ورزشی مانند والیبال، مرکز فرهنگی-هنری مانند تئاتر عروسکی، میزهای مخصوص بازی شطرنج، کتابخانه‌ برای استفاده کودکان و نوجوانان، مسجد و مجسمه‌ها و تندیس‌های مختلفی از جمله تندیس خیام و ابوریحان بیرونی اشاره کرد.

اراضی پارک لاله از گذشته در اختیار ارتش بوده‌است. زمین مزبور معروف به میدان اسب دوانی جلالیه و برای رژه از آن استفاده می‌شد. ارتش اراضی مورد اشاره را در ازای مطالبات وزارت دارایی به آن وزارت خانه انتقال داد. وزارت آبادانی و مسکن وقت، مأموریت یافت که برای این منطقه، طرحی تهیه نماید. قسمت شمال پارک برای تأسیسات فرهنگی عمومی و قسمت جنوبی صرفاً برای پارک در نظر گرفته شد. طرح آن به وسیلهٔ طراح معروف فرانسوی «ژوفه» و سایر طراحان پارک سازی و همکاران ایرانی تهیه گردید.

پارک لاله تهران با مساحتی بالغ بر 350 هزار متر مربع در سال 1345 تاسیس شد و نام آن در ابتدا پارک فرح بود. اگرچه از زمان ساخت بوستان لاله بیش از 50 سال می‌گذرد، ولی همچنان به عنوان یکی از زیباترین و پرطرفدارترین بوستان های شهری پایتخت شناخته می‌شود و به دلیل موقعیت جغرافیایی ای که دارد، به راحتی می توان با هر نوع وسیله نقلیه ای خود را به آن رساند.

اراضی پارک لاله قبلا در اختیار ارتش بود. زمین مزبور معروف به میدان اسب دوانی جلالیه و برای رژه از آن استفاده می ‌شد. ارتش اراضی مربوطه را در ازای مطالبات وزارت دارایی به آن وزارت خانه انتقال داد. وزارت آبادانی و مسکن وقت، ماموریت یافت که برای این منطقه، طرحی تهیه نماید. قسمت شمال پارک برای تاسیسات فرهنگی عمومی و قسمت جنوبی صرفاً برای پارک درنظر گرفته شد. طرح آن بوسیله طراح معروف فرانسوی «ژوفه» و دیگر طراحان پارک سازی و همکاران ایرانی تهیه شد. سایر عملیات اجرایی به عهده شهرداری واگذار شد. شهرداری عملیات اجرایی را طبق طرح ادامه داد تا در سرانجام در سال ۱۳۴۵ پارک فرح تاسیس گردید. پس از انقلاب، در بهمن ۱۳۵۷ نام این پارک ابتدا به پارک خسرو گلسرخی و سپس به بوستان لاله تغییر یافت. ساختمان اولین کتابخانه کودک در ایران توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در بخشی از اراضی بوستان فرح ساخته ‌شد.

پارک لاله یکی از جاهای دیدنی تهران است که قدمت احداث آن به زمان پهلوی دوم بازمی‌گردد. این پارک در سال ۱۳۴۵ هجری شمسی، به خواسته‌ همسر پادشاه وقت ایران، «فرح پهلوی»، دایر شد و به همین نام شهرت یافت، تا اینکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۵۷ به «بوستان لاله» تغییر نام داد.

«باغ جلالیه»، نامی است که پیش‌تر این بوستان قدیمی را به آن می‌شناختند و به‌عنوان منطقه‌ی نظامی مورد استفاده قرار می‌گرفت. در واقع این منطقه از تهران در اختیار ارتش بوده و زمین آن به «میدان اسب‌دوانی جلالیه»، شهرت داشت و به‌عنوان مکان رژه ارتش، مورد استفاده قرار می‌گرفت. «ژوفه»، از طراحان معروف کشور فرانسه با کمک همکاران ایرانی خود ماموریت یافت تا نقشه‌ی این پارک بزرگ و زیبا را طراحی و اجرا سازد.

داخل پارک لاله، مکان‌ها و فضاهای متنوعی ایجاد شده است که می‌توان به زمین‌های ورزشی مانند والیبال، مرکز فرهنگی-هنری مانند تئاتر عروسکی، میزهای مخصوص بازی شطرنج، کتابخانه‌ برای استفاده کودکان و نوجوانان، مسجد و مجسمه‌ها و تندیس‌های مختلفی از جمله تندیس خیام و ابوریحان بیرونی اشاره کرد.

اراضی پارک لاله از گذشته در اختیار ارتش بوده‌است. زمین مزبور معروف به میدان اسب دوانی جلالیه و برای رژه از آن استفاده می‌شد. ارتش اراضی مورد اشاره را در ازای مطالبات وزارت دارایی به آن وزارت خانه انتقال داد. وزارت آبادانی و مسکن وقت، مأموریت یافت که برای این منطقه، طرحی تهیه نماید. قسمت شمال پارک برای تأسیسات فرهنگی عمومی و قسمت جنوبی صرفاً برای پارک در نظر گرفته شد. طرح آن به وسیلهٔ طراح معروف فرانسوی «ژوفه» و سایر طراحان پارک سازی و همکاران ایرانی تهیه گردید.

پارک لاله تهران با مساحتی بالغ بر 350 هزار متر مربع در سال 1345 تاسیس شد و نام آن در ابتدا پارک فرح بود. اگرچه از زمان ساخت بوستان لاله بیش از 50 سال می‌گذرد، ولی همچنان به عنوان یکی از زیباترین و پرطرفدارترین بوستان های شهری پایتخت شناخته می‌شود و به دلیل موقعیت جغرافیایی ای که دارد، به راحتی می توان با هر نوع وسیله نقلیه ای خود را به آن رساند.

اراضی پارک لاله قبلا در اختیار ارتش بود. زمین مزبور معروف به میدان اسب دوانی جلالیه و برای رژه از آن استفاده می ‌شد. ارتش اراضی مربوطه را در ازای مطالبات وزارت دارایی به آن وزارت خانه انتقال داد. وزارت آبادانی و مسکن وقت، ماموریت یافت که برای این منطقه، طرحی تهیه نماید. قسمت شمال پارک برای تاسیسات فرهنگی عمومی و قسمت جنوبی صرفاً برای پارک درنظر گرفته شد. طرح آن بوسیله طراح معروف فرانسوی «ژوفه» و دیگر طراحان پارک سازی و همکاران ایرانی تهیه شد. سایر عملیات اجرایی به عهده شهرداری واگذار شد. شهرداری عملیات اجرایی را طبق طرح ادامه داد تا در سرانجام در سال ۱۳۴۵ پارک فرح تاسیس گردید. پس از انقلاب، در بهمن ۱۳۵۷ نام این پارک ابتدا به پارک خسرو گلسرخی و سپس به بوستان لاله تغییر یافت. ساختمان اولین کتابخانه کودک در ایران توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در بخشی از اراضی بوستان فرح ساخته ‌شد.